చెప్పేస్తే ఓ పనైపోతుంది...
చెప్పకపోతే గుండె బరువెక్కుతూ పోతోంది...
తీరా చెప్పాక... శూన్యమైపోతే?
భారమా... శూన్యమా... ఈ సందిగ్ధంలో ఇలా ఎంత కాలం???
ఓ ఏప్రిల్ మాసపు పొద్దున్నే...
సముద్రం ఒడ్డున...
ఉదయిస్తున్న సూర్యుణ్ణి చూస్తూ నువ్వు...
నీ కళ్ళల్లో అర్ధాన్ని వెతుకుతూ నేను...
అంటీ అంటని నీ అర కౌగిలింత...
అర్ధం కాక తడబడ్డ నా మనసు...
ఆ రోజు... నీకు గుర్తుందా???
చుట్టూ చూసాను...
బోలెడు జనం...
గుంపులు గుంపులుగా జనం...
బోలెడంత హడావుడి...
కోలాహలం...
నవ్వులు, కేరింతలు...
ఏడుపులు, పెడబొబ్బలు...
ఎవరూ పరిచయస్తుల్లా కనిపించడం లేదు...
వాళ్ల లోకం వాళ్ళది...
నన్నెవరూ పట్టించుకోరేం?
అప్పుడు గుర్తొచ్చింది...
నువ్వు నాతోనే ఉన్నావని...
ఇంతకీ నీ పేరు ఒంటరితనమా?
లేక ఏకాంతమా?
భయమా? లేక మొండి ధైర్యమా?